این نوشته اولین نوشته‌ی این وبلاگ هست ، اگر قبلا به اینجااومده بودید و چیزهای دیگه‌ای دیده بودید به این دلیل هست که قبلا از این محل به عنوان یه بولتن بورد استفاده می‌کردم. اما الآن دیگه قراره یه وبلاگ تقریبا دوساله باشه. حتما براتون خیلی مهم هست که بدونید قراره اینجا چی بنویسم؟! من از خاطره نویسی خوشم نمیاد اما حدود ۱۵ روزی هست که در حال خدمت نظام وظیفه هستم و در این مدت احساس کردم لازمه یه چیزهایی توی یه وبلاگ نویسم.

۱. این وبلاگ حداکثر تا پایان خدمت من زنده خواهد بود. ۲.این وبلاگ درباره‌ی مسائل خدمت ، مشکلات و حوادث مربوط به دوره‌ی خدمت و چیزهایی درباره‌ی جنوب شهر تهران خواهد بود. فعلا تصمیم ندارم جز این‌ها چیزی بنویسم ، البته درباره‌ی کامپیوتر فکر کنمهرگز چیزی ننویسم مگر دربره‌ی جنبش نرم افزار‌های بازمتن و بنیاد نرم افزار آزاد. ۳.این مطالب رو یه جوان ۲۰ ساله‌ی دیپلمه که در حال خدمت هست می‌نویسه و مطمئنا نظرات کارشناسی نیست و نویسنده‌ی وبلاگ هیچ مسئولیتی در قبال آنچه نوشته شده ندارد. در واقع اینجا انعکاس بخشی از تفکر این جوان است ، قضاوت درباره‌ی صحیح یا غلط بودن به عهده‌ی مخاطبان است. ۴.این وبلاگ به صورت هفتگی منتشر خواهد شد ، البته در صورتی که مشکلی برای نگارنده پیش نیاید!

در نهایت نوشته‌ی اولم امیدوارم بتون هر هفته پنج‌شنبه یا جمعه اینجا لااقل یک نوشته یا پست داشته باشم و امیدوارم بتونم یکمی از مسائل خدمت نظام وظیفه و همین‌طور گوشه‌ای از مشکلات مردم جنوب شهر رو اینجا بنویسم. البته مطمئنا من فقط به قدری می‌تونم بنویسم که خودم دیدم ، چرا که من نه محققم نه جامعه شناس یا آسیب شناس اجتماعی ، من فقط یه جوان از جوان‌های ایرانی هستم.