ادامه می‌دم

این اولین پست من در ۲۰۰۷ هست! این روزها تمام شدن خدمت نزدیک به یکسال می‌شه. دیگه کارها رو ردیف کردم، هدف زندگی رو مشخص کردم، دنبال بهترین راه برای رسیدن می‌گردم. سرم نسبتا شلوغه، توی این مدت کلی کار کردم. یعنی ده ماهی که معافی گرفتم رو به بهترین نحو استفاده کردم، از هیچ کاری پشیمون نیستم جز سر کلاس‌های Cisco رفتن. یه مدتی توی یه شرکت شروع به کار کردیم و یه سرور اون ور دنیا خریدیم و بعدش هم سر پول دعوا کردیم و سرور رو با تشکیلات فروختیم به بروبچ کرد، بعد رفتم یه شرکت دیگه اینجا یه هاست خریدیم و بعد از مدتی سر مسائل مالی باز هم مشکل پیدا کردیم و رفتم و بعد چند ماه ظاهرا شرکت هم تعطیل شده بود، بعد یه نیروگاه برق مدیریت یونیکس‌ها، بعد کلاس انگلیسی و یهو زد به سرم رفتم سراغ Cisco و گرفتنیه مدرک رسمی برای لینوکس LPIC زبان رو یه مدت کوتاهی قطع کردم و CCNA و CCNP رو توی مجتمع فنی و کاریار ارقام خوندم و یه امتحان از ایرن دادم که قبول شدم بعدش که برای CCNP می‌خواستم امتحان بدم گفتم VUE قبولت نداره! کجبور شدم برم دبی و اونجا LPIC رو گرفتم اما CCNA رو افتادم! البته برای خودم هم جای تعجبه که چرا تا به حال نمی‌دونستم این قدر ابله تشریف دارم که CCNA بیافتم! حالا هم می‌رم کلاس انگلیسی و برای LPI بعدی می‌خونم، باقی وقتم رو هم یه کتابی به نام CCCИ Тарихи رو شروع کردم بخونم که قبلا جلد ۵-۶ رو خونده بودم الآن جلد ۸ رو دارم می‌خونم. گاهی هم سری به Ваhед می‌زنم و یه خورده شعر می‌خونم. باقیش رو هم یه کارهای دیگه‌ای می‌کنم که بلکه درآمدزایی بشه برای کلاس‌های Cisco. امتحانم رو اینجا دادم و می‌]وام برای CCNPهای جدید (چون آزمون تغییر کرده) برم سر کلاساشون که پنج روزه هست و هر دوره‌ی ۵ روزه ۱۲۵۰ تا ۱۵۰۰ دلاره، نتیجه که فعلا باید حسابی کار کنم. البته توی ایران ۶۰۰ -۷۰۰ تومن پول کلاس سیسکو دادم و مجتمع فنی و کاریار ارقام رفتم که بابت رفتم به کلاس‌های CCNA توی مجتمع عین انسان پشیمان پشیمانم. در Navux 2 من دیگه زیاد حرف نخوام زد. پست‌های قبلی همه ۲۰-۳۰ خطی بودند چون هفته‌ای یک بار میومدم مرخصی و در همون بازه پست‌ها رو می‌نوشتم؛ اما از این پس فقط ۱۰-۱۵ خط می‌نویسم. (در اصل همه از زیاد حرف زدن من خسته می‌شوند و یه نفر هم گفته اگر همین طور پیش بره احتمالا رابطمون خدشه‌دار می‌شه که به همین دلیل باید کم حرف زدن رو از همین‌جا تمرین کنم.)